Malarka, projektantka, członek Stowarzyszenia Autorów ZAiKS od 1982 roku. Zmarła w wieku 92 lat.
Urodzona w Kosowie Poleskim (obecnie w granicach Białorusi), studiowała malarstwo na warszawskiej ASP w pracowni Józefa Czajkowskiego (dyplom 1958). Po ukończeniu studiów zajmowała się wzornictwem – najpierw zdobieniem wyrobów porcelanowych, później projektowała tkaniny lniane dla tkalni w Żyrardowie, za co dostała wiele nagród na wystawach tkaniny przemysłowej.
Jej malarstwo eksponowane było od początku lat 60. w kraju i zagranicą, zdobywając uznanie i miejsce w kolekcjach prywatnych i państwowych. W 1964 roku współzakładała warszawski kolektyw malarski Rekonesans. Tematyką jej obrazów był pejzaż, krajobraz – od delikatnych kompozycji przysłoniętych mgłami, przez realistyczne przedstawienia budynków, po idące w kierunku abstrakcji minimalistyczne płótna pełne koloru i światła.
Okres stanu wojennego to czas jej wyjątkowej aktywności. Zaczyna działać Komitet Kultury Niezależnej „Solidarność”, w kościele Miłosierdzia Bożego przy ul. Żytniej w Warszawie zapoczątkowano cykl regularnych „Spotkań ze sztuką” (znanych później pod nazwą „Obecność”). Jak pisał o tym cyklu Aleksander Wojciechowski, „Były to przeglądy aktualnej sytuacji środowiska stołecznego […] Każdy artysta mógł wziąć w nich udział […] sam wieszał i ustawiał swe dzieła”. Eysymont uczestniczyła w wielu z tych wystaw, chętnie eksponując swoje prace również poza Warszawą (m.in. „Polska Pietà” w Poznaniu i „Pokuta i pojednanie” w Płocku).