Wojciech Sadley

Artysta wizualny, twórca tkanin artystycznych, wieloletni wykładowca stołecznej Akademii Sztuk Pięknych, do Sekcji J Stowarzyszenia Autorów ZAiKS przystąpił w 1967 roku.

Urodzony w 1932 roku w Lublinie, uczył się w tamtejszym Państwowym Instytucie Muzycznym w klasie fortepianu i kompozycji, choć dyplom uzyskał w 1954 roku w dziedzinie wystawiennictwa na warszawskiej ASP. Poświęcił się wpierw malarstwu, pracując jednocześnie jako projektant dla Milanówka, słynnego ze swych kolorowych jedwabi. W 1968 roku zaczął prowadzić pracownię Tkaniny Eksperymentalnej w ASP, w 1993 otrzymał tytuł profesora.

Poszukiwania nowych form ekspresji pozwoliły mu na udział w I Biennale Tkaniny Artystycznej w Lozannie (1962), gdzie przedstawił monumentalny gobelin „Oświęcim”. Odszedł jednak od gobelinu, by eksperymentować z miękkimi tkaninami, głównie jedwabiem, z którymi łączył drewno, sznury, metalowe elementy, co dawało zbliżone do rzeźby formy przestrzenne. W licznych cyklach („Chusty”, „Całuny”, „Treny”, „Veraikony”) nawiązywał do religii: „Tworzył prace uduchowione, podejmujące motywy religijne, coś pośredniego między malarstwem a tkaniną, coś między wyznaniem wiary a jej zaprzeczeniem. Jego »Veraikony« nie są całunami – jak chciał Jerzy Nowosielski. Są tkaniną zbyt ekskluzywną i drogą, by w nią owinięto ciało Chrystusa. To własna wersja artysty, który po swojemu interpretuje całun, nadając czy raczej przydając mu piękna”, pisała krytyczka Monika Małkowska.