Jerzy Mamcarz

Pieśniarz, kompozytor, poeta. Urodził się 3 lipca 1952 roku w Mielcu. W latach 1972-1979 pracował w WSK Mielec jako technolog, a następnie został zatrudniony w Gminnym Ośrodku Kultury w Wojsławiu na stanowisku instruktora muzycznego.

W tym okresie brał udział w amatorskim ruchu artystycznym, prezentując głównie utwory własnej kompozycji. Był laureatem m.in. Spotkań Zamkowych „Śpiewajmy Poezję” w Olsztynie, OMPP w Toruniu, STiMPA w Myśliborzu, „O Laur Podgórza” w Tarnowie, Turnieju Recytatorskiego w Wałczu i „Old Meeting Folk” w Krakowie. Uczestniczył w wielu Warsztatach Piosenkarskich w Lublińcu. W latach 1980-1981 był członkiem Kabaretu Piwnica pod Baranami. Gdy w 1982 zdobywał w ZASP uprawnienia artysty-piosenkarza, egzaminujący go prof. Aleksander Bardini doradził mu zajęcie się profesjonalnie piosenką autorską. Mamcarz posłuchał autorytetu i w latach 1982-1988 występował w kabarecie literackim Ostatnia Zmiana, dzieląc scenę z Janem Himilsbachem, Anitą Dymszówną, Jerzym Cnotą i Bohdanem Wrocławskim, autorem większości kabaretowych tekstów, dla których komponował nieraz muzykę. Jak wspominał, razem zagrali ponad 1000 koncertów. 

Był pomysłodawcą i dyrektorem artystycznym Festiwalu im. Jonasza Kofty „Moja Wolności”, w ramach którego organizowany jest konkurs wokalny dla młodych wykonawców i Festiwalu Polskiej Piosenki „Kryształowy Kamerton”. 

Łączył nastrojową poezję z satyrą. Wykonywał recitale autorskie i sięgał po twórczość współczesnych polskich poetów, by wymienić Zbigniewa Herberta, Czesława Miłosza, ks. Jana Twardowskiego, Wisławę Szymborską, Tadeusza Różewicza czy Stanisława Barańczaka. Zrealizował dwa autorskie recitale w TVP2: „Na początku słowa” i „Jeszcze skrzydła nam odrosną”. Był również autorem „przewodników poetyckich”, tomów prezentujących słowo i obraz: Ponte – przewodnik poetycki Italia oraz Przewodnik poetycki Polska – perły architektury. Jego wiersze i piosenki ukazały się w tomie …jeszcze tańczą ogrody. 

Był prezesem Związku Polskich Autorów i Kompozytorów ZAKR oraz członkiem Zarządu Związku Zawodowego Twórców Kultury. Do Stowarzyszenia Autorów ZAiKS (sekcji B i D) należał od 1989 roku. Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego wyróżnił go w 2019 roku medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”. W 2022 roku otrzymał Złoty Krzyż Zasługi, został także laureatem Nagrody ZAiKS-u, przyznanej mu w kategorii popularyzacji polskiej twórczości rozrywkowej. W maju 2022 roku został wybrany delegatem sekcji B na Walny Zjazd Stowarzyszenia. 

Uważał się za barda. W rozmowie zamieszczonej w 34. numerze „Wiadomości” ZAiKS-u mówił: „Bard to taka postać, która sama pisze, sama komponuje i sama wykonuje, a zatem czerpie dochody z trzech źródeł, jak twierdzą złośliwi. Niestety jest to rodzaj muzyki niszowej”. Nie przeszkodziło mu to w powołaniu w 2006 roku Stowarzyszenia Warszawska Scena Bardów, które organizuje Festiwal im. Jonasza Kofty oraz festiwal „Kryształowy Kamerton”.