Aleksander Nawrocki

Poeta, pisarz, krytyk, tłumacz, wydawca – Aleksander Nawrocki zmarł w wieku 81 lat. Od 1970 roku był członkiem sekcji F naszego Stowarzyszenia.

Absolwent filologii polskiej i węgierskiej, a także etnografii, które to kierunki studiował na Uniwersytecie Warszawskim, debiutował w 1965 roku w tygodniku „Kultura”, gdzie działem poezji kierował Stanisław Grochowiak; rok później na rynku pojawił się tom wierszy Nawrockiego, Rdzawe owoce (PAX). Jego dorobek obejmuje kilkadziesiąt tomów poetyckich, tekstów krytycznych, powieści, utworów autobiograficznych, antologii poetyckich z przekładami jego autorstwa. Dziełem bodaj najważniejszym była trzytomowa Poezja polska – antologia Tysiąclecia, w której autor zebrał utwory 275 autorów poczynając od pierwszych polskich tekstów poetyckich. Węgrom, krajowi mu szczególnie bliskiemu, poświęcił m.in. pracę Jak zamordowano Imre Nagya oraz zaskakującą analizę historyczną Szamanizm i Węgry.

Jego specjalnym projektem były Festiwale Poezji Słowiańskiej, mocno wykraczające poza granice, jakie narzucać mogła nazwa – sam mówił, że propagowana przez niego wymiana literacka sięgała „od Jakucji po Chicago, od Londynu po Australię”. Wydawane przez niego czasopismo „Poezja Dzisiaj” publikowało zarówno poetów z krajów słowiańskich, jak i twórców aborygeńskich. Podczas organizowanych przez Nawrockiego Światowych Dni Poezji wręczano Laur UNESCO, które objęło imprezę swoim patronatem.

Aleksander Nawrocki był laureatem wielu wyróżnień w kraju i za granicą. W 2016 roku otrzymał Nagrodę ZAiKS-u w dziedzinie literatury.