Filolog, historyk literatury, wykładowca, zmarł w Warszawie w wieku 87 lat. Był członkiem sekcji I – Autorów Dzieł Naukowych Stowarzyszenia Autorów ZAiKS od 1980 roku.
Urodzony w Poznaniu w rodzinie o tradycjach ziemiańskich; ukończył Uniwersytet Warszawski z dwoma dyplomami: filologii węgierskiej (1957) i polskiej (1960). Pozostał na uczelni jako jej pracownik naukowy, wykładowca i zastępca dyrektora Instytutu Języka i Kultury Polskiej dla Cudzoziemców „Polonicum”. W latach 1961-63 był lektorem języka polskiego w Budapeszcie, z kolei lata 1966-1970 spędził jako lektor we Florencji. Doktoryzował się w 1968 roku na UW, profesor zwyczajny tegoż uniwersytetu oraz uczelni w Padwie i Wenecji (Università Ca’ Foscari).
Znawca literatury staropolskiej, szczególnie renesansowej, był autorem, edytorem i wydawcą niezliczonych studiów komparatystycznych dotyczących literatury i kultury węgierskiej i włoskiej. Współzałożyciel i członek honorowy Associazione Culturale Italo-Polacca del Veneto (Stowarzyszenia Kulturalnego Włosko-Polskiego w Veneto). Jego prace – artykuły, książki, antologie – ukazywały się w Polsce, na Węgrzech we Włoszech, Szwecji i innych krajach. Był członkiem zagranicznym Accademia Galileiana w Padwie oraz członkiem honorowym International Association for Hungarian Studies.