Fotografie Zbigniewa Łagockiego

Jutro o 18.00 zapraszamy do krakowskiego Muzeum Sztuki i Techniki Japońskiej Manggha na wernisaż wystawy „PEWNE granice. Zbigniew Łagocki: fotografie”, której partnerem jest ZAiKS.  

Przekraczanie „pewnych granic” to częsty i ważny element w twórczości Łagockiego. Istnieje w sposób różny – świadomy lub nieświadomy. Bezpośredni lub pośredni – symboliczny. Posiada rozmaite znaczenia. Jest zgłębianiem wiedzy, poznawaniem świata i pragnieniem zrozumienia go, a także pragnieniem zrozumienia drugiego człowieka. Jest też oswajaniem i przekraczaniem granic fizycznych czy granic intymności, próbą zrozumienia świata poprzez siebie – własne widzenie, ograniczenia, wiedzę, kulturę – aż do „zaprojektowania” go w fotografii.

Zbigniew Łagocki urodził się w 1927 roku we Lwowie, po zakończeniu drugiej wojny światowej został zmuszony wraz z rodzicami do przeniesienia się do Krakowa. Z wykształcenia był architektem. W latach 1959–1963 pracował w biurze architektonicznym Höfer & Stryjeński w Genewie. Cały czas fotografował. Od 1957 roku brał udział w różnych konkursach fotograficznych, na których otrzymywał nagrody, był też zapraszany do jury w konkursach w kraju i za granicą. W 1967 roku otrzymał swoją najważniejszą nagrodę – złoty medal na Międzynarodowym Biennale Sztuki w São Paulo za cykl zdjęć Aerotica. Dzięki różnym podróżom i znajomości języka francuskiego funkcjonował w międzynarodowym środowisku fotograficznym. Za wybitne osiągnięcia twórcze w dziedzinie fotografii otrzymał Medal im. Jana Bułhaka.

W 1968 roku zorganizował słynną później wystawę „Polskiej fotografii subiektywnej”, zapraszając do współpracy Zbigniewa Dłubaka. We współpracy z Dłubakiem powstała także w 1971 roku ekspozycja „Fotografowie poszukujący”. Łagocki organizował wystawy „Polskiej fotografii współczesnej”, między innymi w Szwajcarii i w Meksyku. W międzyczasie pokazywał swoje prace na wystawach indywidualnych w kraju i za granicą, brał udział w wystawach zbiorowych.

Od 1977 roku Zbigniew Łagocki wykładał fotografię w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie, gdzie tworzył pierwszą w Polsce Katedrę Fotografii. Był prorektorem. W 1994 roku otrzymał tytuł profesora sztuk plastycznych. Do końca fotografował i organizował wystawy. Ostatnia, zatytułowana „Moje góry”, pokazywana była w kwietniu 2009 roku. Artysta zmarł w Krakowie w maju 2009 roku. W 2017 roku wydany został przez Akademię Sztuk Pięknych w Krakowie album monograficzny poświęcony jego twórczości.

Wystawa potrwa do 14 listopada.