Jerzy Korczak

Prozaik i satyryk, Jerzy Korczak zmarł w rodzinnym Krakowie 16 października 2021 w wieku 94 lat. Od 1951 roku był członkiem Sekcji F naszego Stowarzyszenia.

Urodzony w zasymilowanej rodzinie żydowskiej, dzieciństwo spędził w krakowskim getcie, skąd uciekł do Otwocka. Przystąpił do konspiracji, po pobycie  w obozie na Majdanku trafił do szkoły oficerskiej, a następnie do II Armii Wojska Polskiego; służbę w wojsku skończył w 1948. Po studiach na Wydziale Dyplomatyczno-Konsularnym Akademii Nauk Politycznych pracował krótko w MSZ, by w 1950 przejść do rozgłośni Polskiego Radia w Krakowie. Od 1952 prowadził założony przez siebie Teatr Satyry w Poznaniu, łącząc z tym obowiązki kierownika literackiego Teatru Dramatycznego w Poznaniu i Teatru im. Aleksandra Fredry w Gnieźnie. Wrócił do Krakowa w 2001 roku.

Debiutował na łamach prasy w 1947, jako pisarz – w 1950 książką Trzy spotkania, jedną z pierwszych jego powieści batalistycznych, w których nawiązywał do swych wojennych przeżyć. Praca w teatrze sprawiła, że porzucił tematykę wojenną, jego powieści zdominowała groteska obyczajowa, po niedługim czasie sięgnął jednak znów do własnych doświadczeń, lat okupacji, walki w szeregach II Armii i później, w potyczkach z UPA. Starał się w nich zachować wyważone, bardziej obiektywne oceny opisywanych sytuacji.

Jerzy Korczak był również autorem tomów reportaży historycznych i opowiadań, biografii Jana Karskiego oraz dwóch tomów wspomnieniowych. W 1990 otrzymał nagrodę Polskiego PEN Clubu za dwuczęściową opowieść o walkach Armii Poznań Cóżeś ty za pani.