Sławomir Rogowski

Producent filmowy i telewizyjny, scenarzysta, dziennikarz. Przez wielu artystów – muzyków, kompozytorów, wykonawców – uważany za człowieka, który dbał o rozwój muzyki rockowej w Warszawie. „Dobry duch Hybryd”, którymi kierował do 1987 roku, tuż po stanie wojennym stworzył w legendarnym klubie miejsce swobodnej pracy dla twórców i zespołów. Rogowski w tych trudnych latach udostępniał muzykom sprzęt, telefony i faksy niezbędne do aranżowania tras koncertowych, miejsce na próby i występy, a także, co dla artystów było nie mniej ważne, wystawiał zaświadczenia o współpracy z klubem, respektowane przez milicję. Nie zaniedbywał przynależnych twórcom praw autorskich, gdy wydawał płyty i kasety z nagraniami koncertów. W Hybrydach swoje miejsce znalazła Galeria Fotografii (ponad 60 wystaw fotografików z kraju i zagranicy), sekcja Foto-Art, Dyskusyjny Klub Filmowy; tu również swą pierwszą edycję miał w 1985 Warszawski Tydzień Filmowy zapoczątkowany przez Romana Gutka, dziś znany szeroko jako Warszawski Międzynarodowy Festiwal Filmowy.

Sławomir Rogowski po studiach na Wydziale Dziennikarstwa i Nauk Politycznych UW kontynuował nauki na SGH, uzyskując stopień doktora nauk społecznych, specjalisty problematyki finansowania mediów publicznych i zarządzania jakością w mediach i kulturze. Jest wykładowcą i kierownikiem Laboratorium Badań Telewizyjnych i Filmo­wych Wydziału Dziennikarstwa, Informacji i Bibliologii Uniwersytetu Warszawskiego. Zainteresowanie muzyką przyniosło m.in. takie inicjatywy jak Grand Festiwal Róbrege, powołany w 1983 wespół z Robertem Brylewskim i Pawłem Rozwadowskim, czy Międzynarodowy Festiwal Muzyki Przyrody „Tam, gdzie biją źródła”. Pasjonat filmu i kina, jest pomysłodawcą Festiwalu Filmowego i Artystycznego „Lato filmów” (dziś znanego pod nazwą Dwa Brzegi), którego producentem i dyrektorem był w latach 1995-2004. Jako producent filmowy i telewizyjny ma w dorobu takie tytuły jak Przedwio­śnie w reżyserii Filipa Bajona, cykl debiutów „Pokolenie 2000”, Duże zwierzę Jerzego Stuhra, Cześć Tereska Roberta Glińskiego, Wszyscy święci Andrzeja Barańskiego (do którego scenariusz napisał wspólnie z Grzegorzem Łoszewskim), Matka Teresa od kotów Pawła Sali (nagrodzony na festiwalu w Karlowych Warach w 2010). W 2006 zrealizował koncert plenerowy muzyki filmowej Zygmunta Koniecznego. Jest również autorem filmów dokumentalnych, reportaży i programów kulturoznawczych, a także redaktorem naukowych publikacji książkowych z dziedziny kultury i mediów, m.in.: Hybrydy. Zawsze piękni, zawsze dwudziestoletni (2019), Kultura studencka okresu PRL. Media i działalność artystyczna (2018), Dystrybucja filmowa. Od kina do streamingu (2020). Zbiór jego opowiadań Zima stulecia w rankingu „Miesięcznika Literackiego” z 2010 uznany za jedną z dziesięciu najlepszych książek opisujących PRL; w 2014 wydał powieść Widok z da­chu.

Sławomir Rogowski jest członkiem Europejskiej Akademii Filmowej (od 2001), ZAiKS-u, SFP, Krajowej Izby Producentów Filmowych. W latach 2010-2016 był członkiem KRRiTV, kierował Zespołem Organizacyjnym Komitetu Kinematografii (1990-1995) i Agencją Filmową TVP SA (1999-2002). Wyróżniony m.in. Złotym Krzyżem Zasługi RP (2000), nagrodami nawiązującymi do tradycji ruchu studenckiego: Czerwonej Róży (1987) Komisji Historycznej Ruchu Studenckiego (2008), Nagrodą im. Andrzeja Potoka (2014). W 2021 otrzymał Nagrodę 100-lecia ZAiKS-u.