Jacek Szczęk

Aktor, reżyser, rzeczoznawca Stowarzyszenia Autorów ZAiKS, którego członkiem był od 1984 (Sekcja D), zmarł 4 listopada 2021 roku. Miał 90 lat.

Pochodził ze Lwowa. W 1954 roku rozpoczął pracę w Teatrze Lalek Guliwer w Warszawie jako aktor-lalkarz. Reżyserskim debiutem (jeszcze w roli asystenta) był Jałowy ogród Enid Bagnold, najbardziej bodaj znana sztuka tej angielskiej autorki, wystawiony w Teatrze Polskim w Warszawie. Stanowisko reżysera w Teatrze Powszechnym objął w roku 1959, realizując w nim utwory m.in. Grochowiaka (Szachy), Anouilha (Eurydyka), Barziniego (Pan z milionami), Makuszyńskiego (Przyjaciel wesołego diabła), Michałkowa (Kupiłem pomnik swój). Reżyserował gościnnie w teatrach w Poznaniu (Polski), Katowicach (Śląski), Wrocławiu (Współczesny), Jeleniej Górze (Dolnośląski). Dla Teatru Telewizji przygotował sztuki Aleksandra Fredry, Kazimierza Korcellego, Janusza Warmińskiego, Antoniego Cwojdzińskiego; utwory Jerzego Krzysztonia i Georges’a Feydeau w jego reżyserii przedstawił Teatr Polskiego Radia, dla którego pisał również scenariusze własnych słuchowisk. Zagrał również rolę Mundka w debiucie fabularnym Jerzego Skolimowskiego Rysopis (1964). Współpracował przez wiele lat z przedsiębiorstwami rozrywkowymi, pisząc m.in. repryzy cyrkowe. W latach 1960-1970 był dyrektorem naczelnym i artystycznym Estrady Stołecznej w Warszawie. Wraz ze Zbigniewem Krawczykowskim opracował Podręcznik dla reżyserów teatru amatorskiego (1970).