Daniel Passent

Urodzony w Stanisławowie 28 kwietnia 1938 roku, przeżył wojnę ukrywany przez przyjaciół rodziców, oni sami zginęli zadenuncjowani. Po wyzwoleniu zabrany został do Berlina przez rodzinę ojca. W 1955 roku Passent rozpoczął studia ekonomiczne w Leningradzie, po roku przeniósł się na Uniwersytet Warszawski. Z „Polityką” związał się jeszcze przed końcem studiów. Należy do grona najbardziej cenionych i znanych autorów tego tygodnika. Rozliczne kontakty nawiązywane na całym świecie, doskonała znajomość kilku języków, zainteresowanie okazywane obcym pomagały w zdobywaniu informacji i przedstawianiu czytelnikom niezwykłych dziennikarskich zdobyczy, takich jak pamiętniki Adolfa Eichmanna, które otrzymał od syna gwiazdora hitlerowskiego kina, a „Polityka” opublikowała je, jako drugie pismo na świecie, w 1962.

Passent najbardziej znany jest ze swych ciętych felietonów – ironicznych, złośliwych, nawet napastliwych, co po latach dostrzegał twierdząc, że z czasem mocno złagodniał. Choć cieszyły się ogromną popularnością – wielu czytelników zaczynało lekturę „Polityki” właśnie od tekstów Bywalca (pseudonim używany przez autora), cenzura nie puszczała mu wszystkiego. Przerabiał wtedy co bardziej szydercze felietony na kabaretowe skecze, z których zaśmiewali się widzowie spektakli kabaretu Pod Egidą.

W 1996 mianowany został ambasadorem RP w Chile. Pięcioletni okres służby opisał w Chorobie dyplomatycznej, jednej z kilkunastu swoich książek. Są wśród nich tomy felietonów (Bywalec, Bitwa pod wersalikami, Zdanie odrębne), reportaży (Co dzień wojna, Rozbieram senatora, Pan Bóg przyjechał do Monachium), wspomnienia (Codziennik, W 80 lat dookoła Polski). Jan Ordyński przeprowadził z nim w 2012 roku wywiad-rzekę Passa.

Obecny jest także w innych mediach: z córką Agatą prowadził podcast „Polityki”, w Radiu TOK FM ma autorską audycję, w internecie – blog „En Passent”. Jest Kawalerem i Komandorem Orderu Odrodzenia Polski. Do Stowarzyszenia Autorów ZAiKS dołączył w 1973.

Daniel Passent zmarł 14 lutego 2022 roku.