27 czerwca, w ramach poznańskiego festiwalu Malta, miała miejsce premiera akcji artystycznej Luisy Mateo Dupleich Rozo i Moniki Błaszczak Święto Wiosny: Preludium. Zdaniem twórczyń spektakl „to spotkanie pomiędzy dwoma ciałami, ich krwią i oddechem. Czerpiąc z głębi ludzkiego ciała i z połączeń tkanki i pamięci, tworzymy odę do pragnień ludzkiej skóry. Dążąc do bardziej transparentnego rozumienia przyjemności, relacji międzyludzkich i płodności, budujemy ogród, w którym celebruje się zdolność ludzkiego ciała do tworzenia asamblaży. Opłakując straty naszego środowiska, przywołujemy przestrzeń pamięci o naszej kosmicznej naturze i naszym pragnieniu przetrwania, snując opowieść o esencji naszego wspólnego życia i queerowych formach odczuwania. Pamiętając o ciągłym stanie wysiedlania z naszych domów, przemianach naszych tożsamości i społeczności, których jesteśmy częścią, splatamy razem nasze emigranckie dziedzictwo Ameryki Południowej i Europy Wschodniej, aby nawiązać dialog z przeszłością i przyszłością, które nawiedzają nas jak duchy. Jako formę świętowania naszej młodości, naszego uczucia i naszej płodności, stworzyliśmy sceniczne krajobrazy jako wyraz naszego wspólnego życia, określając siłę naszego związku jako preludium na resztę czasu”.
Luisa Mateo Dupleich Rozo jest boliwijską artystką multidyscyplinarną, badaczką ruchu i ambasadorką kultury. Ukończywszy Escuela de Ballet Cubano-Boliviano w La Paz oraz Trinity Laban Conservatoire w Londynie w 2019 roku, Luisa zaprezentowała wiele performansów, dzieł choreograficznych i dźwiękowych w Londynie, Boliwii i Norwegii, oraz współpracowała z wieloma innymi artystami multidyscyplinarnymi z całego świata. Luisa pracuje z procesami partycypacyjnymi, tworząc abstrakcyjne, sceniczne krajobrazy do projekcji naszej ludzkiej [pod]świadomości, poszukując alternatywnych języków i zbiorowych narracji, aby pozwolić ewoluować naszej nowoczesnej wrażliwości.
Monika Błaszczak jest polsko-łemkowską artystką interdyscyplinarną, badaczką i choreografką. Jako absolwentka Trinity Laban Conservatoire of Music and Dance w Londynie oraz Ogólnokształcącej Szkoły Baletowej w Poznaniu aktywnie wykorzystuje swoje doświadczenia do konstruowania wolnych od przemocy praktyk choreograficznych, poprzez wspieranie środowisk tanecznych, organizację sympozjów oraz tworzenie przestrzeni do poruszania światów feminstycznych i queerowych. Bada zdolność organizmu do samoleczenia oraz hauntologiczny i widmowy wymiar ruchu. Interesuje się również tym, w jaki sposób choreografia może dostarczać narzędzi dla poruszających się ciał, aby mogły one zadbać o siebie i środowisko, w którym żyją. Prezentowała prace m.in. w Tate Modern, Lilian Baylis Studio w Sadler’s Wells, The Barbican, V&A Museum i innych. Obecnie prowadzi cotygodniowe zajęcia otwarte w Centrum Pendulum w Poznaniu.
ZAiKS był partnerem wydarzenia.