Tadeusz Różewicz

Poeta, dramatopisarz, scenarzysta filmowy, prozaik, satyryk, tłumacz poezji węgierskiej.

Urodził się 9 października 1921 roku w Radomsku. Uczęszczał do Gimnazjum im. Feliksa Fabianiego, w którym uzyskał małą maturę. Dalszą edukację przerwała wojna, podczas której walczył w oddziałach partyzanckich AK.

W 1944 roku wydał tomik Echa leśne zawierający wiersze, fraszki, humoreski, wywiady i utrzymaną w duchu patriotycznym prozę poetycką. W roku 1947 ukazał się jego tom Niepokój, uważany przez niektórych za właściwy debiut poetycki Różewicza. Zbiór będący zapisem doświadczenia wojny i okupacji, zdobył duże uznanie w środowisku literackim. W tomach Niepokój i Czerwona rękawiczka, który ukazał się w 1948 r., zaprezentował całkowicie nową formę wiersza, nazywaną później „wierszem różewiczowskim”, pozbawioną rymów oraz środków interpunkcyjnych, z wersami o rozbitym rytmie.

Rok 1950 Tadeusz Różewicz spędził na Węgrzech. Po powrocie zamieszkał w Gliwicach, praktycznie odsunięty od ówczesnego życia literackiego. W tym czasie powstał m.in. tom Czas, który idzie, w którym ironizował na temat odgórnie narzuconego porządku. W następnych latach powstały kolejne wielkie utwory Różewicza, m.in. zbiór opowiadań Opadły liście z drzew, tomy Wiersze i obrazy oraz Równina.

W 1956 roku wyjechał na kilka miesięcy do Mongolii, a rok później dostał się na stypendium do Paryża. W 1960 roku Różewicz zadebiutował jako dramaturg. Wydał Kartotekę, swoje najbardziej rewolucyjne dzieło reformujące światowe dokonania teatru absurdu. Związał się z Teatrzykiem STEP. Od 1968 roku mieszkał we Wrocławiu.

Książki Tadeusza Różewicza przełożono na 49 języków. Był jednym z najwszechstronniejszych i najbardziej twórczych kontynuatorów literackiej awangardy w kraju i na świecie. Wielokrotnie wymieniany był jako kandydat do Nagrody Nobla.

Różewicz był laureatem wielu nagród i wyróżnień. W 1999 roku otrzymał Nagrodę Literacką im. Władysława Reymonta za całokształt, a w 2000 roku nagrodę Nike za tomik wierszy Matka odchodzi. Otrzymał też „Złote Berło” przyznane przez Fundację Kultury Polskiej. W roku 2009 został uhonorowany Złotym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”.

Zmarł 24 kwietnia 2014 roku we Wrocławiu.

Od 1949 roku członek ZAiKS-u. Od 1998 roku członek honorowy.