Janusz Majewski

Reżyser, scenarzysta, scenograf.

Urodził się we Lwowie 5 sierpnia 1931 roku. Po wojnie przeniósł się z rodziną do Krakowa. Absolwent Wydziału Architektury Politechniki Krakowskiej i Wydziału Reżyserii w Państwowej Wyższej Szkole Filmowej i Teatralnej im. Leona Schillera w Łodzi, który ukończył w 1961 roku. Swoją karierę filmową rozpoczynał jako scenograf filmów realizowanych przez Antoniego Bohdziewicza: Szkiców węglem, Kaloszy szczęścia i Rzeczywistości.

Po studiach podjął pracę w Wytwórni Filmów Dokumentalnych. W 1962 roku jego krótkometrażowy film Róża został nagrodzony na festiwalu w Krakowie.

W kolejnych latach zrealizował kilkanaście filmów krótkometrażowych różnych gatunków nagradzanych na międzynarodowych festiwalach (m.in. Album Fleischera i Pojedynek. Pierwszym filmem fabularnym Majewskiego był Sublokator, zrealizowany w 1967 roku. Od tamtej pory reżyser nakręcił ponad 30 filmów fabularnych (m.in. Czarna suknia, Lokis, Rękopis profesora Wittembacha, Zazdrość i medycyna, Zaklęte rewiry, Sprawa Gorgonowej, Lekcja martwego języka, C.K. Dezerterzy, Złoto dezerterów). Jest autorem scenariuszy do swoich filmów. Realizował także filmy telewizyjne, seriale i spektakle Teatru TV.

W latach 90. zrealizował dwa seriale telewizyjne: Siedlisko i Po sezonie. W 2010 nakręcił film Mała Matura 1947, częściowo autobiograficzny dramat, który zdobył m.in. Nagrodę Specjalną Jury 35. Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni 2010.

W latach 1969–1991 był wykładowcą w Państwowej Wyższej Szkole Filmowej w Łodzi. Wśród jego studentów byli Feliks Falk, Andrzej Barański, Filip Bajon i Juliusz Machulski. W grudniu 1987 roku otrzymał tytuł profesora nadzwyczajnego sztuki filmowej. W latach 1983–1990 pełnił funkcję prezesa Zarządu Głównego Stowarzyszenia Filmowców Polskich, a w latach 1987–1991 był członkiem Komitetu Kinematografii.

W 2001 roku odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski za wybitne zasługi dla rozwoju polskiej kinematografii, a w 2013 Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski za wybitne zasługi dla kultury narodowej, za osiągnięcia w twórczości artystycznej i działalności dydaktycznej.

Od 1959 roku członek ZAiKS-u. Od 2017 roku członek honorowy.