Eustachy Rylski

Prozaik, dramaturg i scenarzysta o wyrazistym, oryginalnym stylu. Urodził się 18 listopada 1944 roku pod Nowym Sączem, w rodzinie o tradycjach ziemiańskich, której korzenie sięgały Wołynia. Jego ojciec został rozstrzelany przed narodzinami syna, podczas wojny zginęli również inni członkowie rodziny. Jeszcze przed maturą w 1965 roku Rylski rozpoczął pracę w ośrodku transportu leśnego, którego szef był wcześniej przełożonym… Marka Hłaski.

Debiutował późno, przed czterdziestką, ale był to debiut natychmiast zauważony i głośny: dyptyk historyczny Stankiewicz. Powrót ukazał się w 1984 roku i zdobył 50 tys. czytelników. Jego dorobek nie jest obfity – do dziś opublikował sześć powieści, trzy zbiory opowiadań i tom esejów; nieco więcej powstało sztuk teatralnych i widowisk Teatru Telewizji, do współpracy z którym zaprosił go w 1989 roku Jerzy Koenig. Wszystkie utwory Rylskiego wyróżniają się stylem narracji, precyzją wypowiedzi, ironią, odpowiednio dozowanym suspensem. Opowiada „historie, jakie chciałby sam przeczytać”.

Utwory Rylskiego nie poddają się artystycznym modom, pisarz preferuje tradycyjną formę i takież treści, interesuje go psychologia postaci, kontekst społeczny i obyczajowy. Jest badaczem ludzkich zachowań i reakcji – zarówno w przeszłości, jak i we współczesnym świecie. Za swą twórczość wyróżniony wieloma nagrodami,
od 1987 roku jest członkiem sekcji F – Autorów Dzieł Literackich Stowarzyszenia Autorów ZAiKS. Członek prezydium Zarządu ZAiKS-u minionych kadencji.