Rzeźbiarka, zajmuję się także rysunkiem i fotografią, ma również w dorobku projekty scenograficzne.
Urodziła się 23 stycznia 1947 we Wrocławiu. Ukończyła Wydział Rzeźby Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie w pracowni prof. Jerzego Jarnuszkiewicza (dyplom z wyróżnieniem w 1972).
W jej bogatej, nowatorskiej twórczości wyraźniej zaznaczają się dwa podstawowe wątki: fascynacji ludzkim ciałem i erotyką oraz badanie różnorakich form geometrycznych. Jej podstawowe materiały to kamień i brąz, jakkolwiek na różnych etapach kariery sięgała też po tworzywa sztuczne (epoksyd), porcelit i porcelanę. Otrzymała wiele nagród i stypendiów (m.in. Fundacji Kościuszkowskiej, rządów francuskiego i włoskiego, Instytutu Szwedzkiego).
Największa retrospektywna prezentacja prac artystki miała miejsce w Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku (listopad 2007 – styczeń 2008). Pozwoliła ona prześledzić twórczość Barbary Falender od wczesnych rzeźb cielesnych i erotycznych po realizacje geometryczne i metafizyczne. Historyk sztuki i kurator Paweł Leszkowicz napisał z tej okazji: „W rzeźbach Barbary Falender odnajduję coś co jest dla mnie najbardziej interesujące w sztuce polskiej lat 60. i 70. Jest to artystyczne świadectwo rewolucji obyczajowej i seksualnej, która zmieniła i wyzwoliła kulturę nowoczesną”.
Laureatka Nagrody 100-lecia ZAiKS-u w 2020 roku.