Magda Umer

„Od dawna wiedziałam, że istnieje na świecie takie stworzenie zielonookie jak Magda Umer. Rodzaj elfa, w którego oczach przeglądają się łąki, niebo i cała przyroda. Szepcząc swym ekspresjonistycznym szeptem i świdrując seledynowym spojrzeniem, potrafi wywołać u publiczności skupienie graniczące niemal z hipnozą. (...)”. Tak pisała o niej Agnieszka Osiecka.

Magda Umer – piosenkarka, autorka tekstów, dziennikarka, reżyserka, scenarzystka, aktorka. Mistrzyni piosenki literackiej.

Urodziła się 9 października 1949 roku w Warszawie. Dorastała przy dźwiękach pianina i harmonii, na których grał jej ojciec. W szkole występowała na okolicznościowych akademiach – recytowała i śpiewała. Jej talent dostrzegli Andrzej Woyciechowski (późniejszy założyciel Radia Zet) oraz Krzysztof Knittel (wybity kompozytor muzyki współczesnej), którzy „zwerbowali” ją do tworzonego przez nich kabaretu.

Wyjątkowy talent do interpretacji tekstów w połączeniu z odpowiednią warstwą muzyczną stworzył na płytach sygnowanych nazwiskiem Magdy Umer niepowtarzalną atmosferę przepełnioną wrażliwością, ciepłem i emocjonalną głębią.

Pierwszy album wydała w 1972 roku. Znalazł się na nim między innymi przebój Koncert jesienny na dwa świerszcze i wiatr w kominie. Śpiewała piosenki do wierszy takich autorów jak Bolesław Leśmian, Krzysztof Kamil Baczyński, Konstanty Ildefons Gałczyński i Tadeusz Gajcy.

Ale świat piosenki to ledwie wycinek jej artystycznej aktywności. Przez kilka lat na deskach Teatru Narodowego grała Rachelę w Weselu w interpretacji Adama Hanuszkiewicza, w Och-Teatrze reżyserowała Białą bluzkę z pamiętną kreacją aktorską Krystyny Jandy, w warszawskim teatrze Rampa – Zimy żal spektakl z utworami Kabaretu Starszych Panów w interpretacji młodych aktorów.

Magda Umer była także autorką tekstów piosenek (m.in. Łza na rzęsie i Jest cudnie z repertuaru Maryli Rodowicz), recitali telewizyjnych („Cienie”, „Na strychu”, „Wszystko już było”), widowisk poetyckich i programów poświęconych twórcom piosenek m.in. Agnieszce Osieckiej, Jeremiemu Przyborze i Markowi Grechucie.

Wyróżniona m.in. Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, tytułem Mistrza Mowy Polskiej i w 2009 roku Złotym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”. W 2020 otrzymała Nagrodę 100-lecia ZAiKS-u.