Andrzej Mularczyk

Jeden z budowniczych (drugim był Jerzy Janicki) Domu przy Złotej 25 w Warszawie – wspaniałego, bogatego w wątki i postaci serialu TVP, którym przez dwie dekady zachwycali się polscy widzowie. Andrzej Mularczyk był wybitnym scenarzystą, reportażystą, pisarzem, autorem słuchowisk radiowych. Zmarł w wieku 94 lat.

Debiutował w czasie wojny w konspiracyjnych „Dźwigarach” (miesięczniku prowadzonym przez jego brata, Romana Bratnego). Absolwent warszawskiego liceum Reytana i Wydziału Dziennikarstwa UW. Już w czasie studiów nawiązał współpracę z Polskim Radiem, by wkrótce przejść na etat w dziale audycji dokumentalnych i reportażu. Został reporterem tygodnika „Świat”, przez kilka lat był kierownikiem literackim Zespołu Filmowego Iluzjon. Od 1962 roku członek sekcji F i G ZAiKS-u, od 1964 roku w Stowarzyszeniu Filmowców Polski. Należał do Polskiej Akademii Filmowej.

W tym roku na ekrany przeniesiony został ostatni jego scenariusz: Sami swoi. Początek, czyli prequel kultowych dziejów rodzin Kargulów i Pawlaków, wysiedlonych ze wschodu Polski na Ziemie Odzyskane. Ich historia cieszy kolejne pokolenia widzów, zaś fragmenty pamiętnych dialogów nabrały charakteru „skrzydlatych słów”. Współpracował z wieloma polskimi reżyserami (Andrzejem Wajdą, Januszem Zaorskim, Jerzym Wójcikiem, Janem Łomnickim, Sylwestrem Chęcińskim, Janem Rybkowskim, by wymienić tylko kilku). W dorobku pozostawił kilkadziesiąt słuchowisk radiowych (w tym emitowane od 45 lat W Jezioranach) oraz scenariuszy filmów i spektakli. Wyróżniony m.in. Super Wiktorem, Diamentowym Mikrofonem, Honorowym Wielkim Splendorem, Glorią Artis, Prix Italia. Oficer i komandor Orderu Odrodzenia Polski.