Lech Konopiński

Poeta, literat, satyryk, autor fraszek i utworów dla dzieci, a także tekstów piosenek (ponad 600, jak sam zliczył, a wykonywali je m.in. Krzysztof Krawczyk, Anna Jantar, Eleni, Jerzy Grunwald), zmarł w wieku 92 lat. Do Stowarzyszenia Autorów ZAiKS przystąpił w 1956 roku.

Konopiński urodził się w Poznaniu, tu ukończył „Marcinka”, czyli I Liceum Ogólnokształcące im. Karola Marcinkowskiego, szkołę znaną ze swych sławnych absolwentów, tu też studiował w Wyższej Szkole Ekonomicznej; w 1973 roku obronił doktorat w dziedzinie nauk ekonomicznych i rozpoczął pracę w Wyższej Szkole Rolniczej w Poznaniu. Pasjonowała go literatura – w 1954 zadebiutował jako satyryk w tygodniku „Szpilki”, cenionym wówczas czasopiśmie ilustrowanym; w późniejszych latach redagował tygodnik satyryczny „Kaktus”, był także dziennikarzem i redaktorem „Gazety Poznańskiej”. Opublikował kilkanaście zbiorów poezji oraz wiele książek dla dzieci. Za tę twórczość, podobnie jak i za piosenki pisane dla młodych wykonawców, wyróżniony został w 2004 roku Orderem Uśmiechu.

Jego dorobek obejmuje eseje literackie, publikacje prasowe, przekłady bajek dla dzieci (z j. niemieckiego), a także… fachowe opracowania z dziedziny filatelistyki, która była jego wielkim hobby.

Odznaczony m.in. Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1985) i Srebrnym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” (2010). W 202 Rada Miasta Poznania przyznała mu za całokształt twórczości odznaczenie „Zasłużony dla miast Poznania”.