Jeremi Przybora

Poeta, prozaik, autor tekstów kabaretowych, piosenek, słuchowisk radiowych, widowisk telewizyjnych.

Urodził się 12 grudnia 1915 roku w Warszawie, w zamożnej  rodzinie szlacheckiej. Ukończył ewangelickie Gimnazjum im. Mikołaja Reja w Warszawie, studiował w Szkole Głównej Handlowej i anglistykę na Uniwersytecie Warszawskim. W 1937 roku został spikerem w Polskim Radiu. Podczas powstania warszawskiego prowadził audycje w cywilnej rozgłośni Polskiego Radia. Po wojnie był krótko związany z rozgłośnią Polskiego Radia w Bydgoszczy. Po powrocie do Warszawy związał się z redakcją rozrywki. Razem z Jerzym Wasowskim stworzyli Teatrzyk Eterek, a następnie w 1958 roku Kabaret Starszych Panów, który ukazywał się do roku 1970. W latach 1978–1980 powstały nowe odcinki nazwane Kabaret Jeszcze Starszych Panów, w kolorze i częściowo z nową obsadą.

Jeremi Przybora jako autor niezliczonej liczby tekstów stworzył oryginalny styl, pełen humoru, liryzmu i poetyckich metafor. Był nie tylko autorem tekstów dla kabaretu, ale też dla gwiazd polskiej estrady, m.in. dla Ireny Santor, Ewy Bem i Hanny Banaszak. Język jego piosenek w znacznej mierze wpłynął na współczesną polszczyznę. W 1964 roku napisał scenariusz do filmu Upał w reżyserii Kazimierza Kutza.

Teksty jego piosenek, scenariusze i utwory satyryczne ukazały się w wydaniach książkowych, m.in. Spacerek przez Eterek, Baśnie Szeherezadka, Kabaret Starszych Panów – wybór tekstów, Listy z podróży, Dziecko szczęścia, Divertimento, Mieszanka firmowa i Dzieła (niemal) wszystkie.

W 1997 roku za wybitne zasługi dla kultury polskiej, za osiągnięcia w twórczości artystycznej i pracy literackiej został odznaczony Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski.

Jeremi Przybora zmarł 4 marca 2004 roku, został pochowany na cmentarzu ewangelicko-reformowanym w Warszawie.

Od 1947 roku członek ZAiKS-u. Od 1998 roku członek honorowy.