Jacek Bocheński

Prozaik, eseista, publicysta i tłumacz literatury. Urodził się 29 lipca 1926 roku we Lwowie. Syn Tadeusza Bocheńskiego, poety, tłumacza, filologa klasycznego oraz Marii z domu Jankowskiej. Dzieciństwo spędził w Lublinie, Krakowie i Zakopanem. Od 1947 roku mieszka w Warszawie. W latach 1949–50 studiował w Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej w Warszawie.

Od 1947 do 1949 był redaktorem pism „Trybuna Wolności” i „Pokolenie”. Współpracował z „Nową Kulturą”, „Przeglądem Kulturalnym” i „Życiem Warszawy”.

W 1949 roku zadebiutował zbiorem opowiadań Fiołki przynoszą nieszczęście. W roku 1952 wydał nowelę Zgodnie z prawem. Autor m.in. Trylogii rzymskiej, która powstawała przez niespełna 50 lat. W skład cyklu wchodzą tomy: Boski Juliusz, Nazo poeta i Tyberiusz Cezar.

W 1957 roku odbył podróż do Afryki. Relacją z podróży jest wydana w 1960 roku książka Pożegnanie z panną Syngilu albo Słoń a sprawa polska. W 1970 roku i w latach 1973–74 przebywał we Włoszech.

W 1966 roku, po proteście przeciwko wydaleniu z partii Leszka Kołakowskiego, Jacek Bocheński został usunięty z PZPR. Od tego czasu był działaczem opozycji. Brał czynny udział w akcjach protestacyjnych środowisk twórczych. W 1976 roku był sygnatariuszem „Memoriału 101”. Współzałożyciel, a w latach 1978–81 redaktor naczelny podziemnego pisma „Zapis”. Od 1950 roku należy do Związku Literatów Polskich, a od 1955 roku do PEN Clubu. W 1989 roku jeden z założycieli i członków Zarządu Głównego Stowarzyszenia Pisarzy Polskich. W latach 1995–97 był wiceprezesem, a następnie w latach 1997–99 prezesem Polskiego PEN Clubu.

Pod pseudonimem Adam Hosper pisał teksty piosenek rozrywkowych. Jest autorem kilku przebojów, takich jak Rudy rydz, śpiewany z Niebiesko-Czarnymi przez Helenę Majdaniec.

W latach 2010–13 był przewodniczącym Rady Stowarzyszenia ZAiKS.

Laureat honorowych nagród, m.in. w roku 1962 i 1965 nagrody Radia Wolna Europa za najlepszą książkę krajową, nagrody kulturalnej „Solidarności” za książkę Stan po zapaści. W 1997 roku został odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski, a 2008 roku Złotym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”. W 2013 roku otrzymał Krzyż Wielki Orderu Odrodzenia Polski.

Od 1948 roku członek ZAiKS-u.

Od 2014 roku członek honorowy. Laureat Nagrody 100-lecia ZAiKS-u w 2018 roku.