Hanna Krall

Pisarka, dziennikarka, reporterka. Urodziła się 20 maja 1935 roku w Warszawie w rodzinie żydowskiej. Dzieciństwo spędziła w Lublinie. Podczas wojny straciła prawie wszystkich najbliższych, sama cudem ocalała. Została wykradziona z transportu do getta, była ukrywana przez Polaków.

Holokaust i losy Żydów polskich stały się z czasem głównym tematem jej twórczości. Po wojnie ukończyła dziennikarstwo na Uniwersytecie Warszawskim. Swój pierwszy tekst napisała na studiach, na seminarium prowadzonym przez Mariana Brandysa.

Od 1955 roku pracowała w redakcji „Życia Warszawy”, a w latach 1969–1981 w „Polityce”, której była przez trzy lata korespondentem w ZSRR. Reportaże ze Związku Radzieckiego wydała w debiutanckim tomie Na wschód od Arbatu.

W latach 1982–1987 była zastępcą kierownika literackiego Zespołu Filmowego „Tor”. Na początku lat 90. uczyła reporterów w „Gazecie Wyborczej”.

Sławę przyniósł jej oryginalny w formie wywiad z Markiem Edelmanem Zdążyć przed Panem Bogiem. Jest też autorką reportaży, m.in. Trudności ze wstawaniem, Taniec na cudzym weselu, Dowody na istnienie, Tam już nie ma żadnej rzeki, To ty jesteś Daniel i Żal. Jest też autorką powieści Okna i Sublokatorka oraz książek Wyjątkowo długa linia, Król Kier znów na wylocie i Różowe strusie pióra. Na podstawie jej prozy powstały scenariusze do filmów Krótki dzień pracy Krzysztofa Kieślowskiego i Daleko od okna Jana Jakuba Kolskiego.

Jej twórczość przetłumaczono na wiele języków. W 2014 roku została odznaczona Złotym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”.

Laureatka Nagrody 100-lecia ZAiKS-u w roku 2018. Również od 2018 roku członkini honorowa.