Mieczysław Gliszczyński

Architekt.

Urodził się 26 listopada 1925 roku w Dąbrowie Chełmińskiej. W latach 1945–1951 studiował na Wydziale Architektury i Budownictwa Politechniki Wrocławskiej, a następnie, w latach 1951–1953, na Wydziale Historii Sztuki Uniwersytetu Warszawskiego.

Pracował jako kierownik zespołu dydaktycznego w Instytucie Projektowania oraz jako wykładowca Studium Podyplomowego Politechniki Warszawskiej. Był też rzeczoznawcą krajowym w Zespole Rzeczoznawców SARP-u, a także, w latach 1984–1986, ekspertem Polservice’u w Damaszku, w Iraku. W latach 1975–2010 prowadził własną pracownię.

Zaprojektował m.in. sanatorium Budowlani w Krynicy, budynek o silnych, dynamicznych formach, naśladujących fizjonomię górskich pochyłości. W latach 1951–1984 był głównym projektantem biur projektowych budownictwa kolejowego, budownictwa rolnego, budownictwa ogólnego, Balneoprojektu i Budopolu. Jego dorobek obejmuje również budynki sakralne (m.in. kościół w Sochaczewie, budynek kurii biskupiej w Kielcach zabrany Kościołowi przez państwo w 1959 roku i przerobiony na przychodnię).

Od 1951 roku jest członkiem Stowarzyszenia Architektów Polskich. W latach 1988–1992 był członkiem Prezydium Zarządu Głównego SARP-u. Od 2010 roku jest przewodniczącym Zarządu Sekcji N – Autorów Dzieł Architektonicznych Stowarzyszenia Autorów ZAiKS. W latach 1969 i 1974 został wyróżniony Nagrodą Ministra Budownictwa i Materiałów Budowlanych za wybitną twórczość architektoniczną.

Odznaczony Srebrnym Krzyżem Zasługi, Srebrną i Złotą Odznaką SARP-u i Złotą Odznaką ZAiKS-u.

Od 2002 roku członek ZAiKS-u.

Laureat Nagrody 100-lecia ZAiKS-u w 2018 roku.