Józef Wittlin uhonorowany tablicą pamiątkową

Poeta, prozaik, nieco dziś zapomniany tłumacz, przyjaciel Skamandrytów, „świadek końca epoki” – tak można scharakteryzować Józefa Wittlina, twórcę nielicznych, ale doniosłych utworów, zmarłego w 1976 w Nowym Jorku. W czwartek 24 września 2020 roku na budynku przy ul. Dąbrowskiego 58 przedstawiciele władz Warszawy – Ewa Malinowska-Grupińska, przewodnicząca Rady m.st. Warszawy w asyście Renaty Kaznowskiej, swej zastępczyni, Michała Krasuckiego, dyrektora Biura Stołecznego Konserwatora Zabytków i Małgorzaty Zakrzewskiej, wiceprzewodniczącej Komisji Kultury i Promocji Miasta Rady m.st. Warszawy – oraz Elizabeth Wittlin-Lipton, córki Józefa Wittlina, odsłonili tablicę upamiętniającą znamienitego autora. Stowarzyszenie Autorów ZAiKS reprezentował jego wiceprezes Michał Komar.

„Sól ziemi to tytuł najsłynniejszego dzieła Józefa Wittlina, przymierzanego nawet do Literackiej Nagrody Nobla. Dzieła, którego pisanie dokończył tutaj, w tym domu, gdzie mieszkał w latach 30. dwudziestego wieku” – mówiła w czasie uroczystości Renata Kaznowska. Wittlin, twórca bardzo głęboko przeżywający tragedię Wielkiej Wojny (jak jego pokolenie zwało I wojnę światową), stał się pacyfistą i zdecydowanym przeciwnikiem wszelkiej dyktatury. Jego proza, eseje i twórczość emigracyjna mają zdecydowanie antywojenny, humanistyczny wydźwięk. Opublikowana w 1935 roku Sól ziemi otrzymała nagrodę czytelników „Wiadomości Literackich”, najbardziej wpływowego przedwojennego czasopisma kulturalnego, oraz, rok później, Złoty Wawrzyn Polskiej Akademii Literatury.

„Mamy wielkie szczęście, że potrafił te trudne osobiste doświadczenia przekuć w wybitną twórczość i głęboką refleksję. Jestem dumna, że Józef Wittlin ma od dziś w Warszawie swoje miejsce pamięci” – powiedziała Renata Kaznowska. [wdsk]

fot. http://www.um.warszawa.pl/