Aurora. Nagroda dramaturgiczna miasta Bydgoszczy.

Konkurs dramaturgiczny AURORA organizowany jest od 2021 roku w ramach Festiwalu Prapremier. Został on powołany z okazji jego jubileuszowej 20. edycji. Konkurs kierowany jest do dramatopisarzy i dramatopisarek z krajów Centralnej i Wschodniej Europy, Bałkanów, Kaukazu i Azji Centralnej. AURORA - Nagroda Dramaturgiczna Miasta Bydgoszczy przyznawana jest za wybitny dramat współczesny. Naszą intencją jest poszukiwanie nowych języków, estetyk i kierunków rozwoju współczesnego teatru.

Aurora to z jednej strony symbol zorzy polarnej, świtu i odnowy, z drugiej zaś to symbol zmian - idee bliskie Teatrowi Polskiemu.

Wierzymy, że dziś, po ponad 30. latach od transformacji ustrojowej, Polska może stać się swoistym centrum współczesnego dramatu i teatru, platformą pomiędzy wschodem i zachodem. Kraje AURORY łączy przede wszystkim wspólne doświadczenie historyczne, ale też ekonomiczne i emancypacyjne. Wspólnota przemian ustrojowych i społecznych daje szansę na wypracowanie nowych języków, narracji i estetyk, które w sposób różnorodny i pełny mogą stać się ważnym głosem w budowaniu tożsamości regionu. Dziś szeroko rozumiany “Wschód” jest obszarem, na którym wyraźnie i wielopłaszczyznowo dokonuje się proces dekolonizacji, zmiany perspektyw, wektorów i sposobów postrzegania. Narodowe racje, tradycje, często wzajemnie wykluczające się idee, pytania o kondycję człowieka, narodowość, przynależność, prawdę historyczną i społeczną są wciąż żywe i stają się tematem dla twórców i twórczyń teatralnych, w szczególności zaś dla dramatopisarek i dramatopisarzy.

Dialog i wymiana doświadczeń - także tych najbardziej bolesnych i współczesnych, a także tych, których nie poddano jeszcze dyskursom, są dla nas przyczynkiem do budowania wspólnoty i przyglądania się globalnym zmianom.

W 2023 roku zaproszenie do wzięcia udziału w konkursie skierowaliśmy do Autorów i Autorek z Polski, ale także z: Ukrainy, Białorusi, Litwy, Łotwy, Estonii, Finlandii, Gruzji, Armenii, Węgier, Czech, Słowacji, Albanii, Chorwacji, Serbii, Bośni i Hercegowina, Mołdawii, Rumunii, Macedonii, Słowenii, Bułgarii, Czarnogóry, Kosowa, Kazachstanu, Kirgistanu, Tadżykistanu, Uzbekistanu, Azerbejdżanu, Turkmenistanu.

Nabór tekstów w języku polskim, angielskim, ukraińskim bądź rosyjskim trwał do 16 kwietnia. Do tegorocznej, III edycji AURORY. Nagrody Dramaturgicznej Miasta Bydgoszczy zgłoszonych zostało 257 utworów spełniających wymogi regulaminowe. Wśród nadesłanych utworów znalazło się 134 dramatów w języku polskim, 31 w języku ukraińskim, 38 w języku rosyjskim i 54 w języku angielskim. Ich autorki i autorzy pochodzą z 17 krajów.

Listę finalistów i finalistek konkursu poznaliśmy 30 czerwca 2023 roku.

Jury 3. edycji AURORY. Nagrody Dramaturgicznej Miasta Bydgoszczy w składzie: Davit Gabunia, Julia Holewińska, Agnieszka Lubomira Piotrowska, po przeczytaniu 257 utworów z 17 krajów postanowiło zakwalifikować do Finału następujące sztuki:

„Ifigenia” autorstwa Joanny Bednarczyk (Polska)

„Trwałość szkła hartowanego” tytuł oryginalny: «Otpornost kaljenog stakla» autorstwa Danilo Brakočević (Serbia)

„Zakon zaścielonych łóżek” (tytuł oryginalny: «Орден застеленных кроватей») autorstwa Leny Laguszonkowej (Ukraina)

„Rigor Mortis” autorstwa Małgorzaty Maciejewskiej (Polska)

„Znikanie” tytuł oryginalny: «Nestajanje» autorstwa Tomislava Zajeca (Chorwacja)

Ponadto Jury wyróżniło i zarekomendowało do wystawienia teatrom w Polsce i zagranicą następujące sztuki:

„Jak chwasty tylko, że gorsze” Zuzanna Bojda (Polska)

„Tomorrow Is (For Now) Always Here” Iva Brdar (Serbia)

“Pravda” Lasha Bugadze (Gruzja)

“Raj utworzony” Beniamin Bukowski (Polska)

“The World Deserves The End of the World” Tijana Grumić (Serbia)

“Emma” Mikita Ilyinchyk (Bialoruś)

„Дорогой папа” Ismail Iman (Azerbejdżan)

„Dobrze ułożony młodzieniec” Jolanta Janiczak (Polska)

„Prawdziwy Norweski Black Metal” Michał Kmiecik (Polska)

“Море залишиться” Oleg Mikhailov (Ukraina)

„Depresja w kapitalizmie” Dorota Miśkowicz (Polska)

“Готель Великобитанїя” Kateryna Penkova (Ukraina)

„Marcelina” Zdenka Pszczołowska (Polska)

„Мороз” Konstantin Steshik (Białoruś)

„Poza bezpieczny styl przywiązania” Małgorzata Szczerbowska (Polska)

“Історія одного провізора, або Малайські панголіни ні в чому не винні” Luda Tymoshenko (Ukraina)

“Зелені коридори” Natalia Vorozhbyt (Ukraina)

“Перевїзник” Nina Zakhozhenko (Ukraina)

W kolejnym etapie pięcioosobowa Kapituła wybierze zwycięski tekst i przyzna AURORĘ - Nagrodę Dramaturgiczną Miasta Bydgoszczy w wysokości 50.000 zł.

Dodatkowe nagrody dla finalistów przyzna Stowarzyszenie Autorów ZAiKS, które jest partnerem konkursu.

Zwycięzców poznamy podczas XXII edycji Festiwalu Prapremier, który odbędzie się w dniach 13-28 października 2023 roku w Teatrze Polskim w Bydgoszczy. Gala wręczenia AURORY. Nagrody Dramaturgicznej Miasta Bydgoszczy odbędzie się 28 października w Młynach Rothera.

Idea Festiwalu
Wojna jest pojęciem, które już̇ dawno wykroczyło poza swoje pierwotne znaczenie – niczym entropia pożerająca kolejne przestrzenie i połacie czasu – obejmując nie tylko, jako metafora, rozmaite, często odległe od siebie aspekty życia, ale również przekształcając na swoje podobieństwo całe globalne systemy kolonialnej i ekonomicznej przemocy, w tym także niektóre państwa – idealne maszyny wojenne. Badanie wojny, konfliktu, musi więc być zawsze powiązane z badaniem całego rozległego

systemu, w którym na co dzień żyjemy. Dlatego wojnę rozpatrujemy jako rozmaite POLA WALKI – toczące się realnie, chociażby za naszą wschodnią granicą, wewnętrznie na poziomie wspólnot czy społeczeństw, czy globalne – jak choćby walka o dobro planety.

Próba spojrzenia z peryferii europejskiej kultury, z nowej holistycznej perspektywy ukazuje to, co nam zwykle umyka: „wojenny” charakter nie tylko europejskiej filozofii, ale również całości kultury, której system wiedzy i relacji społecznych uprzywilejowuje konflikt lub polemikę. Jeśli przyjąć taki punkt widzenia, to kolonializm i rasizm, logika podboju, eksterminacji i dehumanizacji – elementy kultury przemocy, tak widocznej choćby w toczącej się w Ukrainie wojnie – podobnie jak ukształtowane na wzór pól bitwy przestrzennie, mogą być traktowane jako nieodłączne aspekty europejskiej nowoczesności.

Hasło POLA WALKI to reakcja na to, co przez ostatnich parę lat dzieje się na świecie: wzmożenie, które dla wielu pokoleń przyzwyczajonych, przynajmniej od połowy lat dziewięćdziesiątych, do „stabilnego wzrostu” w „najlepszym z możliwych światów”, jest czymś niepokojącym i porównywalnym z wrażeniem spadania, z traceniem gruntu, który zaczyna obsuwać się spod nóg.

Wojna w Ukrainie, wojna w Syrii, World Trade Center, zamachy terrorystyczne, kryzys uchodźczy, widma Fukushimy, pandemia COVID-19, wydarzenia w Białorusi, nadchodząca katastrofa klimatyczna - to tylko skrawki obrazu, pojedyncze POLA WALKI. Dochodzi do tego codzienna walka o podstawowy byt i bezpieczeństwo rodziny. I wiele innych potyczek, których wynik nie jest bez znaczenia dla kształtu świata, w którym żyjemy. Te wszystkie rozproszone POLA WALKI, zagrożenia i katastrofy są ze sobą powiązane. Niepokój rodzi się, gdy sposób, w jaki mechanizmy te są ze sobą połączone, umyka nam lub gdy staje się nieczytelny: gdy nie rozumiemy lub nie odczuwamy związku między faktami a afektami, między obrazami a ich wyjaśnieniem. Lęk udziela się nam, a jednocześnie pozostaje czymś trudnym do uchwycenia i zwizualizowania – dlatego tak ważne wydaje się oswajanie go i przede wszystkim zrozumienie źródeł kryzysów czy konfliktów poprzez teatr i sztukę.

Tegoroczna idea Festiwalu Prapremier jest swoistą kontynuacją zeszłorocznego hasła OŚWIECENIE. W tym roku bardziej niż samemu rozumowi pragniemy przyglądać się polom walki, jej strategiom, przyczynom, ofiarom i katom. W zeszłorocznej edycji skupialiśmy uwagę przede wszystkim na Ukrainie. W nadchodzącej edycji pragniemy przyjrzeć się Rumunii, która poprzez swoje historyczne relacje, a także doświadczenie zarówno faszyzmu jak i komunizmu - może być dla nas polem badawczym, nie tylko przez pryzmat historyczny, ale także transformacyjny, współczesny - ekonomiczny i polityczny.