Benedykt Konowalski

Kompozytor, dyrygent i pedagog, profesor zwyczajny Uniwersytetu Muzycznego F. Chopina w Warszawie, były prorektor tejże uczelni. Urodził się 21 marca 1928 roku w Radomiu. W 1952 roku ukończył Wydział Prawa na Uniwersytecie Warszawskim. Absolwował również trzy fakultety na PWSM (dzisiejszym Uniwersytecie Muzycznym) w Warszawie: studia kompozytorskie (w klasie prof. Jana Maklakiewicza i prof. Tadeusza Szeligowskiego), dyrygenturę symfoniczno- operową (w klasie prof. Stanisława Wisłockiego) oraz pedagogikę. Wcielony do wojska jako student, został powołany na stanowisko kierownika i dyrygenta Zespołu Pieśni i Tańca Wojsk Lotniczych w Warszawie, a następnie przeniesiony do Centralnego Zespołu Artystycznego Wojska Polskiego, gdzie pełnił funkcję dyrygenta i kierownika muzycznego. Współpracując z gwiazdami sceny operowej – śpiewakami, solistami baletu, scenografami – współtworzył, komponując i opracowując monumentalne, oklaskiwane w całej Europie z entuzjazmem suity oparte na tematach dawnych polskich pieśni rycerskich i patriotycznych. Nagrana przez niego wersja Szarej piechoty posłużyła w 1980 roku Tadeuszowi Kantorowi jako podstawa muzycznej cody spektaklu Wielopole, Wielopole. Skomponował i nagrał jako dyrygent dla wojska wiele niejednokrotnie nagradzanych utworów, płyt i widowisk artystycznych. Jego pieśni i piosenki śpiewały zarówno gwiazdy polskiej sceny operowej, teatru, jak i estrady. Kompozycja The King’s Victory, nagrana w 1996 roku przez US Army Orchestra z Christianem Dickinsonem jako solistą, odniosła sukces za oceanem.

Benedykt Konowalski pełnił liczne funkcje organizacyjne i społeczne. Jako student był przewodniczącym Koła Młodych Związku Kompozytorów Polskich (ZKP), następnie członkiem Zarządu Oddziału Warszawskiego ZKP. Z ramienia Związku współzakładał Wydawnictwo Muzyczne Agencji Autorskiej w Warszawie i przez 20 lat (1972–1992) przewodniczył kolegium redakcyjnemu tej oficyny. W Ministerstwie Kultury i Sztuki pełnił funkcję m.in. członka Komisji Stypendialnej, członka zespołu dydaktyczno-naukowego (kierunku dyrygentury) oraz arbitra Komisji Prawa Autorskiego. Zasiadał również we władzach ZAiKS-u, był członkiem jego Zarządu, a także wchodził w skład Rady Stowarzyszenia. Przez wiele lat przewodniczył Komisji Repartycyjnej ZAiKS-u oraz był członkiem Zarządu Sekcji Autorów Dzieł Muzyki Poważnej. Wielokrotnie uczestniczył w międzynarodowych sympozjach i kongresach naukowych organizowanych m.in. przez CISAC, CIAM, UNESCO, Midem Classic; zasiadał w jury konkursów muzycznych w kraju i za granicą. Dyrygował koncertami symfonicznymi w kraju i za granicą. Nagrywał i tworzył programy muzyczne dla radia i telewizji, prowadząc między innymi Wielką Orkiestrę Symfoniczną Polskiego Radia i Telewizji w Katowicach (dziś NOSPR), zespoły w Krakowie, Łodzi i Warszawie. Pod jego batutą Orkiestra Filharmonii Narodowej towarzyszyła występom młodych muzyków i śpiewaków, często dopiero rozpoczynających przyszłe kariery artystyczne. W 1990 roku został laureatem konkursu kompozytorskiego Oddziału Warszawskiego Związku Kompozytorów Polskich, sześć lat później – Międzynarodowego Konkursu Organowego im. Feliksa Nowowiejskiego oraz, w 1999 roku, Międzynarodowego Konkursu Kompozytorskiego im. Grażyny Bacewicz.

Jest kompozytorem symfonii, koncertów, oratoriów, utworów kameralnych i chóralnych; tworzył suity, muzykę wokalną, wokalno-instrumentalną i baletową. Jego liczący ponad 300 kompozycji dorobek obejmuje 44 symfonie (w tym trzy requia), pięć symfonii organowych, siedem oratoriów (m.in. Nike Varsoviensis z 1981 i Człowieczy los z 2008 roku), ponad sto utworów kameralnych, 41 koncertów instrumentalnych, operowy dyptyk, a także utwory dla dzieci. Jego kompozycje wykonywane były na koncertach i festiwalach w najbardziej prestiżowych salach koncertowych świata.

Za wybitną i wszechstronną działalność twórczą, artystyczną, pedagogiczną i społeczną otrzymał szereg wyróżnień, w tym nagrody Ministra Kultury i Sztuki, prezesa Rady Ministrów i nagrodę rektora Akademii Muzycznej. Jest kawalerem i oficerem Orderu Odrodzenia Polski odznaczonym także m.in. Złotą Odznaką Honorową za Zasługi dla Warszawy, medalem za zasługi dla Uniwersytetu Muzycznego, medalem Milito Pro Christo, Srebrnym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”, Honorową Odznaką Stowarzyszenia Autorów ZAiKS, medalem w uznaniu zasług dla kultury polskiej i działalności na rzecz Stowarzyszenia Autorów ZAiKS oraz Nagrodą 100-lecia ZAiKS-u.